Wyrokiem z dnia 24 marca 2017r. Sąd Okręgowy w Opolu uznał Rafała M., Sebastiana B. i Piotra M. za winnych uprawiania w celu osiągniecia korzyści majątkowych konopi innych niż włókniste w ilości mogącej dostarczyć znacznych ilości ziela konopi, z których wytworzyli nie mniej niż 1200 gram suszu oraz usiłowali wytworzyć 2 544,615 grama suszu. Piotr M. uznany został także winnym udzielania innym osobom, w celu osiągniecia korzyści majątkowej, ziela konopi innych niż włókniste.
Sąd wymierzył Piotrowi M. karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, przy zastosowaniu instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary, podobnie jak Rafałowi M. i Sebastianowi B, którym dodatkowo zawiesił wykonanie tej kary na okres lat 3.
Od wyroku tego apelację na niekorzyść oskarżonych złożył prokurator - w części dotyczącej orzeczenia o karze, zarzucając wyrokowi rażącą niewspółmierność orzeczonych wobec oskarżonych kar - tak jednostkowych jak i kary łącznej orzeczonej wobec Piotra M., jak również obrazę przepisów prawa materialnego poprzez błędne zastosowanie przepisu art. 60 § 1 k.k. - jako podstawy nadzwyczajnego złagodzenia kary.
Po rozpoznaniu środka odwoławczego Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 09 sierpnia 2017r. sygn. II AKa 198/17 zmienił zaskarżone orzeczenie w ten sposób, że za podstawę nadzwyczajnego złagodzenia kary wobec oskarżonych Piotra M., Rafała M. i Sebastiana B. za przestępstwo uprawy konopi w celu osiągniecia korzyści majątkowej przyjął art. 60 § 2 i 6 pkt 2 k.k., zaś wysokości wymierzonych kar uznał za adekwatne do popełnionych przestępstw, spełniające cele zapobiegawcze i wychowawcze.
Z takim rozstrzygnięciem nie zgodził się Prokurator Regionalny we Wrocławiu i wystąpił do Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego o wywiedzenie kasacji na niekorzyść oskarżonych. W skierowanym wniosku wskazał, że orzeczenie w stosunku do Piotra M, Rafała M. i Sebastiana B. kar z zastosowaniem ich nadzwyczajnego złagodzenia było nieadekwatne do wagi popełnionych przez oskarżonych przestępstw, w tym czynu stanowiącego zbrodnię, a orzeczone kary nie spełnią celów stawianych im w ramach prewencji ogólnej i szczególnej.
Prokurator Generalny podzielił stanowisko przedstawione przez Prokuratora Regionalnego we Wrocławiu i w dniu 27 czerwca 2018r. skierował do Sądu Najwyższego kasację od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 09 sierpnia 2017r. sygn. II AKa 198/17, zarzucając rażącą niewspółmierność kar pozbawienia wolności orzeczonych wobec Piotra M., Rafała M. i Sebastiana B., żądając uchylenia zaskarżonego orzeczenia w tym zakresie i przekazania sprawy Sądowi Apelacyjnemu we Wrocławiu - celem ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.