W lipcu 2018r. Prokuratura Regionalna we Wrocławiu, realizując zadania wynikające z art. 2 i 3 ustawy z dnia 28 stycznia 2016r. Prawo o prokuraturze ( Dz. U. z 2017r. poz. 1767) zakwestionowała akty prawa miejscowego: uchwałę Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 23 listopada 2017r. nr XL VIII/1126/17, Rady Powiatu Strzelińskiego z dnia 30 listopada 2017r. nr XLIV/186/17, Rady Powiatu Lubańskiego z dnia 28 grudnia 2017r. nr XLII/33/2017, Rady Powiatu Lubińskiego z dnia 30 listopada 2017r. nr XXXVI/257/2017 i Rady Powiatu w Świdnicy z dnia 28 listopada 2017r. nr XXXVI/309/2017.
Wszystkie budzące zastrzeżenia uchwały dotyczyły wysokości opłat za usunięcie i przechowywanie pojazdu usuniętego z drogi oraz wysokości kosztów powstałych w razie odstąpienia od usunięcia pojazdu na rok 2018.
Zdaniem prokuratora przyjęte przez Rady w tychże uchwałach stawki opłat za usuwanie i przechowywanie pojazdów były zbyt wysokie, oscylujące w górnych granicach stawek maksymalnych, ustalonych przez Ministra Finansów i nie uwzględniały, wbrew przepisom ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym ( Dz. U. z 2017r. poz. 1260), rzeczywistych kosztów powyższych usług na terenie powiatu, które kształtowały się na niższym poziomie.
Prokurator wskazał, że jakkolwiek przepis ustawy zakreślił maksymalną wysokość opłat za realizację powyższego zadania, to jednocześnie wyraźnie ograniczył swobodę rady powiatu poprzez sformułowanie kryteriów, którymi musi się ona kierować przy ustalaniu wysokości opłat, a nie w sposób arbitralny - z pominięciem rzeczywistych kosztów realizacji zadania.
Dostrzegając powyższe uchybienia zaskarżył wymienione akty prawa miejscowego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, wnosząc o stwierdzenie ich nieważności.