Prokuratura Regionalna we Wrocławiu październiku 2018r. skierowała do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu dwie kolejne skargi dotyczące uchwał Rad Powiatów podejmowanych w sprawie wysokości opłat za usunięcie i przechowywanie pojazdu usuniętego z drogi oraz wysokości kosztów powstałych w razie odstąpienia od usunięcia pojazdu na rok 2018.
Zaskarżono uchwałę Rady Powiatu w Jaworze nr XXXIX/188/17 z dnia 30 listopada 2017r. ( Dz. Urz. Woj. Dolnośląskiego z 2017r. poz. 5142) oraz uchwałę Rady Powiatu Wołowskiego nr XLI/211/17 z dnia 30 listopada 2017r. ( Dz. Urz. Woj. Dolnośląskiego z 2017r. poz. 5119).
Zdaniem skarżącego prokuratora przyjęte przez wymienione Rady Powiatu stawki opłat za usuwanie i przechowywanie pojazdów były zbyt wysokie, oscylujące w górnych granicach stawek maksymalnych, ustalonych przez Ministra Finansów i nie uwzględniały, wbrew przepisom ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym ( Dz. U. z 2017r. poz. 1260), rzeczywistych kosztów powyższych usług na terenie powiatu, które kształtowały się na niższym poziomie.
Prokurator wskazał, Rada Powiatu ustalając stawki opłat za usuniecie pojazdu oraz wysokość opłat za każdą dobę przechowywania pojazdu zobowiązana jest z jednej strony uwzględnić konieczność zapewnienia sprawnej realizacji tego zadania, a z drugiej koszty usuwania i przechowywania pojazdów na obszarze danego powiatu. Podał, że jakkolwiek przepis zakreślił maksymalną wysokość opłat za realizację powyższego zadania, to nie oznacza, że Rada Powiatu może w sposób automatyczny uchwalać wysokość opłat w wysokości maksymalnej lub oscylującej w tej granicy.
Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności zakwestionowanych uchwał: w odniesieniu do uchwały Rady Powiatu w Jaworze w części - w zakresie przyjętych stawek opłat za usuniecie pojazdu, zaś w odniesieniu do uchwały Rady Powiatu Wołowskiego - w całości.