W dniu 8 listopada 2016 r. Sąd Najwyższy uwzględnił kasację wniesioną z powodu niewspółmierności kary i zwrócił Sądowi Apelacyjnemu we Wrocławiu sprawę Tomasza P.
Jest to pierwszy przypadek skierowania kasacji z powodu rażącej niewspółmierności kary, po wejściu w życie z dniem 15 kwietnia 2016 r. przepisu art. 523 § 1a k.p.k., dopuszczającego skierowanie przez Prokuratora Generalnego kasacji wyłącznie z powodu rażącej niewspółmierności kary w sprawach o zbrodnie.
Tomasz P. został oskarżony o to, że próbował pozbawić życia swoją byłą partnerkę, poprzez wielokrotne zadanie jej ciosów siekierą m.in. w głowę. Kobieta przeżyła tylko dzięki temu, że udzielono jej natychmiastowej pomocy. Czyn zarzucany Tomaszowi P. zakwalifikowano z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 148 § 1 k.k. i art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. Za czyn ten można wymierzyć karę nie niższą niż 8 lat pozbawienia wolności, 25 lat pozbawienia wolności albo karę dożywotniego pozbawienia wolności.
Orzekający w tej sprawie w pierwszej instancji Sąd Okręgowy w Legnicy wymierzył mu za zarzucany czyn karę 25 lat pozbawienia wolności i orzekł, że oskarżony może ubiegać się o warunkowe zwolnienie nie wcześniej niż po odbyciu co najmniej 20 lat kary. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie Sąd Okręgowy w Legnicy wskazał m.in., że niezwykle brutalny sposób działania sprawcy wskazuje na jego dużą demoralizację. Winno to skutkować orzeczeniem wobec niego surowej kary 25 lat pozbawienia wolności.
Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu wniesionych w tej sprawie apelacji, obniżył orzeczoną karę do 15 lat pozbawienia wolności,. z ograniczeniem prawa do skorzystania przez skazanego z warunkowego przedterminowego zwolnienia z tej kary nie wcześniej, niż po odbyciu 14 lat pozbawienia wolności.
Prokurator Regionalny we Wrocławiu, po zapoznaniu z treścią wyroku, skierował do Prokuratora Generalnego wniosek o wywiedzenie w tej sprawie kasacji, wskazując, że wymierzona przez Sąd II instancji kara jest rażąco niewspółmierna i przez to nie jest sprawiedliwa. Prokurator Generalny podzielił ten pogląd i skierował kasację w tej sprawie,
Sąd Najwyższy, który w 8 listopada 2016 r. zajmował się tą sprawą, w pełni podzielił stanowisko zaprezentowane w kasacji.