W dniu 27 października 2016 r. Prokuratura Regionalna we Wrocławiu złożyła wniosek do Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o wszczęcie postępowania administracyjnego w przedmiocie wpisania do rejestru zabytków:
- lokomotywy parowej towarowej TY2-1035 typ 1 Eh2- nr fabryczny 14168, wyprodukowanej przez Orenstein& Koppel, Berlin –Drewitz, Niemcy w 1944 r., której właścicielem jest Gmina Wrocław,
- lokomotywy parowej towarowej TY2-930 – nr fabryczny 27962, wyprodukowanej przez Henschel und Sohn w Kassel, Niemcy w 1944r. stanowiącej własność Muzeum Przemysłu i Kolejnictwa na Śląsku, z siedzibą w Jaworzynie Śląskiej ul. Towarowa 4,
- węglarki tender 32D43, konstrukcji Vanderbilda, której właścicielem jest Gmina Wrocław.
Wniosek ten zmierza do zapewnienia ochrony wskazanym wyżej zabytkom techniki. Wszystkie trzy wymienione we wniosku ruchome zabytki techniki posiadają, bowiem ewidentną wartość historyczną i naukową, w związku z czym powinny być objęte ochroną konserwatorską, polegającą na wpisaniu ich do rejestru zabytków zwłaszcza, że istnieje uzasadniona obawa ich zniszczenia lub uszkodzenia.
W dniu 21 listopada 2016 r. do Prokuratury Regionalnej we Wrocławiu wpłynęły zawiadomienia o wszczęciu przez Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków postępowań administracyjnych w sprawie wpisania do rejestru zabytków przedmiotów wskazanych we wniosku.
Informacje prawne:
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami ( Dz.U. 2014.1446 ze zm.) zabytkiem jest nieruchomość lub rzecz ruchoma, ich część lub zespół, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczna, artystyczna lub naukową.
Zabytki te podlegają ochronie bez względu na stan zachowania.
W szczególności zabytkami ruchomymi są wytwory techniki, a zwłaszcza urządzenia, środki transportu oraz maszyny i narzędzia świadczące o kulturze materialnej, charakterystycznej dla dawnych i nowych form gospodarki, dokumentującymi poziom nauki i rozwoju cywilizacyjnego ( art. 6 ust. 1 pkt 2).