W marcu 2018r. prokuratorzy Prokuratury Regionalnej we Wrocławiu skierowali sprzeciw od decyzji ostatecznej, wydanej przez Prezydenta miasta stołecznego Warszawy w 2010r., ustanawiającej na 99 lat prawo użytkowania wieczystego do niezabudowanego gruntu położonego w Warszawie przy ul. Grójeckiej 214 oraz od decyzji ostatecznej, wydanej przez Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy w 2012r. i ustalającej odszkodowanie za przejętą dekretem z dnia 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U. nr 50, poz. 279) nieruchomość położoną w Warszawie przy ul. Górników 29.
Decyzjom tym zarzucono wydanie w warunkach określonych w art. 145 § 1 pkt 2 k.p.a., tj. w wyniku zaistnienia przestępstwa z art. 228 § 4 k.k. i art. 228 § 5 k.k., polegającego na żądaniu a następnie przyjęciu przez ówczesnego Zastępcę Dyrektora Biura Gospodarki Nieruchomościami Urzędu m. st. Warszawy, działającego z upoważnienia Prezydenta m. at. Warszawy, korzyści majątkowej w zamian za ich wydanie.
Na skierowanie powyższych środków prawnych pozwoliły ustalenia śledztwa o sygn. RP I Ds. 38.2016, prowadzonego w Prokuraturze Regionalnej we Wrocławiu, m. in. przeciwko m.in. Jakubowi R. - byłemu Zastępcy Dyrektora Biura Gospodarki Nieruchomościami Urzędu m. st. Warszawy.
W jego toku podejrzanemu zarzucono przyjmowanie korzyści majątkowych w zamian za wydawanie pozytywnych decyzji administracyjnych.
Zarzutami, uzupełnionymi Jakubowi R. w styczniu 2018r., objęto przyjęcie przez Jakuba R. korzyści majątkowych w kwocie nie mniejszej niż 1 000 000,00zł oraz w kwocie nie mniejszej niż 58 028zł, od których uzależnił on wydanie pozytywnych decyzji względem posiadaczy roszczeń dekretowych do nieruchomości warszawskich położonych przy ul. Grójeckiej 214 i Górników 29.
Zgodnie z art. 145 § 1 pkt 2 k.p.a. w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeśli decyzja została wydana w wyniku przestępstwa.
Art. 145 § 1 pkt 2 k.p.a. wymaga jedynie związku przyczynowego pomiędzy przestępstwem, a wydaniem decyzji, ale już nie jej treścią ( tak: Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 czerwca 2016r. sygn. I OSK 2510/14 ) Badanie wpływu przestępstwa na sam wynik sprawy nie ma znaczenia w kontekście przesłanki wznowienia z art. 145 § 1 pkt 2 k.p.a.
Kierując sprzeciwy i wskazując na naruszenie prawa, prokuratorzy domagają się wznowienia postępowania i uchylenia zakwestionowanych decyzji.