Wyrokiem z dnia 11 maja 2017r. Sąd Okręgowy w Opolu uznał Romana Sz. i jego konkubinę Kamilę Z. za winnych doprowadzenia przy użyciu przemocy dwóch małoletnich córek Kamili Z. do podania się innym czynnościom seksualnym, za co Sąd wymierzył im kary po 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.
Apelację od powyższego wyroku złożył prokurator, który zarzucił wyrokowi obrazę prawa materialnego poprzez nie orzeczenie wobec oskarżonych żadnego ze środków karnych wymienionych w artykule 41a § 2 kodeksu karnego np. w postaci zakazu kontaktowania się lub zakazu zbliżenia się do pokrzywdzonych. Zastosowanie ich jest obligatoryjne w przypadku skazania na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego. Ponadto prokurator zarzucił wyrokowi rażącą niewspółmierność kar po 3 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności wymierzonych wobec oskarżonych Kamili Z. i Romana Sz.
Po rozpoznaniu środka odwoławczego Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 12 października 2017r. sygn. II AKa 267/17 zmienił orzeczenie Sądu I instancji. Sąd orzekł wobec oskarżonych na okres 3 lat zakaz bezpośredniego kontaktowania się z pokrzywdzonymi oraz zakaz zbliżania się do nich na odległość nie mniejszą niż 5 metrów. W pozostałym zakresie wyrok Sądu I instancji utrzymał w mocy.
Z takim rozstrzygnięciem nie zgodził się Prokurator Regionalny we Wrocławiu i wystąpił do Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego o wywiedzenie kasacji na niekorzyść oskarżonych. W skierowanym wniosku wskazał, że orzeczenie w stosunku do Romana Sz. I Kamili Z. co do wysokości kar wymierzonych wymienionym jest niesłuszne. Wymierzone kary są bowiem rażąco łagodne, niewspółmierne do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynów i nie spełnią celów stawianych im w ramach prewencji ogólnej i szczególnej.
Minister Sprawiedliwości - Prokurator Generalny podzielił stanowisko przedstawione przez Prokuratora Regionalnego we Wrocławiu. Działając z jego upoważnienia, kasację od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 12 października 2017r. sygn. II AKa 267/17 do Sądu Najwyższego złożył prokurator Robert Hernand - Zastępca Prokuratora Generalnego. Wskazał, że kary wymierzone Romanowi Sz. i Kamili Z. w granicach zbliżonych do najniższego ustawowego zagrożenia, przy braku szczególnych okoliczności łagodzących, uzasadniających taki ich wymiar, a nadto braku przewagi tych okoliczności nad okolicznościami obciążającymi, winny być uznane za rażąco łagodne. W ocenie prokuratury orzeczone kary nie spełniają wymogów prewencji indywidualnej oraz ogólnej i nie czynią zadość potrzebom w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.