W październiku 2018r. Prokuratura Regionalna we Wrocławiu skierowała do Wojewody Mazowieckiego sprzeciwy od 19 decyzji Prezydenta m. st. Warszawy o przyznaniu odszkodowania za nieruchomość warszawską przy ul. Borzymowskiej - dawna „Kolonia Adolfówka”.
Zakwestionowanymi decyzjami przyznano nabywcom roszczeń odszkodowania na łączną sumę 24 054 901,00zł. za przejęte dekretem z dnia 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy ( Dz. U. z 1945r. nr 50 poz. 279) grunty pochodzące z dawnej nieruchomości hipotecznej „Kolonia Adolfówka”.
W toku postępowania wyjaśniającego prokurator ustalił, Helena R., od której jej spadkobierca wywodził nabycie roszczeń do wymienionego gruntu i które następnie sprzedał, nigdy ich skutecznie nie nabyła.
Ustalono, że akt notarialny z 1942r., sprzedaży Helenie R. nieruchomości przy ul. Borzymowskiej - dawna „Kolonia Adolfówka” sporządzony został przed niemieckim notariuszem w Generalnym Gubernatorstwie Albrechtem Eitnerem, zaś w świetle obowiązujących przepisów dekretu z dnia 6 czerwca 1945 roku o mocy obowiązującej orzeczeń sądowych wydanych w okresie okupacji niemieckiej na terenach RP (Dz. U. Nr 25, poz. 151) w brzmieniu dekretu z dnia 11 kwietnia 1947 roku (Dz. U. Nr 32, poz. 144). nie mógł być on uznany za ważny w rozumieniu prawa polskiego, zwłaszcza, że okoliczności dotyczące zawarcia przedmiotowej umowy wskazują, iż naruszała ona interesy Państwa Polskiego i jego obywateli, prowadząc do zaspokojenia roszczeń osób przynależnych do narodowości niemieckiej reprezentowanych przez Reichsfuhrera - SS Komisarza Rzeszy dla utwierdzania niemieckości - Heinricha Himmlera i Niemieckie Towarzystwo Powierniczo - Przesiedleńcze sp. z o. o. w Berlinie oraz SS - Untersturmfuhrer Gerharda Stabenow, na podstawie przepisów prawnych Rzeszy Niemieckiej.
Podmioty biorące w niej udział w osobie wysokiego rangą oficera SS Untersturmfuhrera Gerharda Stabenow reprezentującego Reichsfuhera SS jako Komisarza Rzeszy dla utwierdzenia niemieckości oraz obecność niemieckiego notariusza Albrechta Eitnera, piastującego również istotne dla III Rzeszy inne stanowiska, wskazują, że z pewnością nie była to zwyczajowo przyjęta czynność prawna regulująca stosunki własnościowe pomiędzy ludnością zamieszkałą na terenie Generalnego Gubernatorstwa. Na tle okupacyjnej rzeczywistości i eksterminacji Polaków, poważne wątpliwości budzi nabycie, w Generalnym Gubernatorstwie, w 1942r., a więc w środku działań wojennych, od pełnomocnika Komisarza Rzeszy do spraw umacniania niemieckości nieruchomości ziemskiej o powierzchni 5 hektarów 4 142,75 m2 przez obywatelkę polską Helenę R.
Z ogólnie dostępnych informacji wynika, że notariusz niemiecki Albrecht Eitner w hitlerowskim aparacie administracyjnym piastował stanowisko generalnego powiernika nieruchomości pożydowskich i opuszczonych. Był członkiem NSDAP i jak wynikało z ustaleń Armii Krajowej, jednym z wybitniejszych przedstawicieli niemieckiego kontrwywiadu na wschodzie tzw. Abwehr Ost. W dniu 1 lutego 1944 roku żołnierze Oddziału Dywersji Bojowej (ODB-19) V Obwodu Armii Krajowej Mokotów, realizując wyrok sądu Polskiego Państwa Podziemnego dokonali egzekucji Albrechta Eitnera, ze względu na jego działalność w strukturach Abwehr Ost, zajmującej się dostarczaniem materiałów wywiadowczych będących podstawą do planowania kampanii wojennych. Wyrok wydany przez Polskie Państwo Podziemne na Albrechta Eitnera został wykonany w ramach tzw. „Akcji Główki” , której głównym celem było wyeliminowanie funkcjonariuszy niemieckiego aparatu terroru, wyróżniających się okrucieństwem wobec ludności okupowanej Polski. Osoba w stosunku do której był wydawany wyrok musiała zostać osądzona przez podziemny sąd , który orzekał dla niej karę śmierci bądź ją uniewinniał. Co istotne kara była orzekana za przestępstwa i zbrodnie osobiście popełnione przez oskarżonego, ewentualnie za decyzje, które przyczyniały się do zbrodni. Wyroki te nie były więc wykonywane na zasadzie odpowiedzialności zbiorowej.
SS - Untersturmfuhrer dr Gerhard Stabenow pełnił funkcję oficera Wydziału III Służby Bezpieczeństwa SD ( SiPo) do spraw gospodarki, której siedziba mieściła się przy Al. Szucha 25 w Warszawie (przeszła do historii jako Strasse der Polizei ). Jak wynika z informacji zawartej na stronie internetowej Centrum Badań nad Zagładą Żydów zawartej w zakładce Getto Warszawskie Gerhard Stabenow był : „ podwładnym dra Kah, współwłaścicielem firmy "Tesch i Stabenow" w Hamburgu, która m.in. dostarczała gazy trujące (cyklon B) do obozów zagłady”.
Znamienne, że Helena R. nigdy nie złożyła wniosku o przyznanie prawa własności czasowej gruntów ozn. jako „ Kolonia Adolfówka ” mimo, iż realizowała przyznane dekretem z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy uprawnienia w zakresie innych nieruchomości, stanowiących jej współwłasność.